Nie tylko „Reniferek”. Przegląd seriali komediowych o traumie

1. „BoJack Horseman” – Netflix (2014-2020), 6 sezonów

Głównym bohaterem produkcji jest człowiek-koń, który w latach 90. był gwiazdą telewizyjnego sitcomu „Rozbrykani”, ale od momentu anulowania tytułu jego życie przemieniło się w pasmo porażek. Po kilkunastu latach próbuje wskrzesić karierę, ale nie jest to takie proste. BoJack zmaga się bowiem z uzależnieniem od rozmaitych środków odurzających oraz whisky. Do tego ma naprawdę niewyparzony język. Głosu głównemu bohaterowi użyczył Will Arnett („Bogaci bankruci”). W serialu udział wzięli również Amy Sedaris („Chef”), Alison Brie („Community”), Aaron Paul („Breaking Bad”) i Paul F. Tompkins („Aż poleje się krew”). Twórcą hitu Netfliksa jest Raphael Bob-Waksberg.

    
„BoJack Horseman”, to serial animowany dla dorosłych, który opowiadając historię podstarzałego gwiazdora jednego sitcomu z lat 90., dorównuje swoją maestrią najlepszym serialom telewizji kablowych. W świecie BoJacka spotykamy koty, psy, konie i ludzi, a czasem hybrydy międzygatunkowe. BoJack to koń o bardzo ludzkich problemach i słabościach. Gdy 18 lat po zakończeniu emisji sitcomu „Rozbrykani” wciąż ogląda swój serial i nie ma pomysłu na dalszą karierę, z pomocą przychodzi wydawnictwo chcące opublikować jego wspomnienia. BoJack nie najlepiej radzi sobie z kalendarzem i terminami więc książkę musi napisać za niego profesjonalny autor. I tak poznajemy Diane, jedną z ważniejszych bohaterek serialu. „BoJack Horseman” to propozycja dla wielbicieli seriali o antybohaterach i quality tv.

2. „Fleabag” (pol. „Współczesna dziewczyna”) – Prime Video (2016-2019), 2 sezony

   
Fleabag (grana przez twórczynię serialu, czyli Phoebe Waller-Bridge) przechodzi proces żałoby po stracie ważnej osoby w swoim życiu. Równocześnie, mimo że jest dorosłą kobietą, w relacjach rodzinnych sprowadzana jest do roli nieposłusznego dziecka, które ciągle trzeba karcić, pouczać, a nawet postawić w kącie w ramach kary.

Fleabag wikła się w przygodne relacje seksualne z mężczyznami, żeby zagłuszyć inne problemy w swoim życiu, a widownia otrzymuje dokładne relacje z tych spotkań i wraz z bohaterką odczuwa zażenowanie z powodu niezręcznych sytuacji, które stale są jej udziałem.

Serial skupia się na międzypokoleniowej traumie, samotności, stracie, a także na oczekiwaniach społecznych wobec kobiet „w pewnym wieku”. Drugi sezon uznany był za obrazoburczy z powodu wątku katolickiego księdza, który wpadł w oko głównej bohaterce. Grał go Andrew Scott, którego obecnie możemy oglądać w serialu „Ripley”.

Zaletą produkcji jest unikatowe poczucie humoru bohaterki i ironiczne komentarze do jej życia codziennego.

3. „One Mississippi” – Prime Video/aktualnie niedostępny w Polsce (2016-2017), 2 sezony

  
Serial stworzony przez komiczkę Tig Notaro stanowi interpretację jej prywatnych doświadczeń z procesem żałoby. Bohaterka wraca po latach do rodzinnego miasta z powodu nagłej śmierci matki. Tig nie potrafi odnaleźć się po jej stracie, bo to z nią najlepiej się dogadywała. Teraz zamieszkuje z bratem i ojcem. Stara się stworzyć z nimi relację i znaleźć wspólny język. Każda z postaci ma własne problemy i zmaga się z prywatnym bagażem doświadczeń, o których nie potrafi mówić bliskim.

Żałoba, strata, poczucie osamotnienia to dominujące wątki serialu. „One Mississippi”, to kameralna produkcja skierowana głównie do fanów twórczości komiczki.

4. „Mogę Cię zniszczyć” – HBO Max (2020), 1 sezon

 
Miniserial został napisany, współreżyserowany i wyprodukowany przez Michaelę Coel dla BBC One i HBO. Akcja serialu rozgrywa się w Londynie, a obsada składa się głównie z czarnoskórych Brytyjczyków.

Serial opowiada o doświadczeniu przemocy seksualnej, które wraca do bohaterki etapami. Obserwujemy, z jakimi konsekwencjami mierzy się Arabella, wcześniej beztroska autorka czekająca na debiut literacki. Z powodu traumatycznego doświadczenia, z dnia na dzień traci zainteresowanie pracą, swoim życiem i codziennością. Wszystko podporządkuje obsesyjnemu pragnieniu, aby poznać szczegóły nocy, która zmieniła całe jej życie.

Odważny i konsekwentny obraz traumy po doświadczeniu przemocy seksualnej.

5. „Transparent” (pol. „Transrodzic”) – Prime Video (2014-2018), 4 sezony

 
Serial stworzony przez Jill Soloway, z główną rolą Jeffreya Tambora opowiada o kobiecie uwięzionej w ciele 70-letniego ojca trójki dorosłych dzieci. Bohaterka postanawia w końcu powiedzieć światu, że całe swoje dotychczasowe życie spędziła w skórze obcego mężczyzny. Maura (takie imię przyjmuje Mort, zrywając z męską fizycznością i dotychczasowym funkcjonowaniem w społeczeństwie) po przejściu na emeryturę i zakończeniu kariery akademickiej wkracza w świat kobiet transseksualnych, przychodzi na spotkania grupy wsparcia, uczestniczy w życiu towarzyskim społeczności, członkinie proces tranzycji najczęściej mają już za sobą.

Musi radzić sobie nie tylko z wyjściem do społeczeństwa w nowej, zgodnej z jej tożsamością „wersji”, dotychczas skrzętnie ukrywanej, ale równocześnie także opowiedzieć o tym swojej byłej żonie i dorosłych dzieciom. Zatem przemiana odbywa się na kilku równoległych płaszczyznach, które splatają się w biografii Maury.

Serial nie unika też tematów dotyczących dorosłych dzieci bohaterki, a także układania na nowo relacji pomiędzy wszystkimi członkami rodziny.