Dwa nosorożce indyjskie, samica z potomstwem, zostały przeniesione z Parku Narodowego Kaziranga do nowego domu, jakim jest Sanktuarium Dzikich Zwierząt Bura Chapori w indyjskiej prowincji Assam. Przeprowadzkę nosorożców do bardziej dogodnego dla nich miejsca wsparła Fundacja WWF Polska i jej darczyńcy. Na pomoc czekają kolejne nosorożce. Adoptuj symbolicznie nosorożca indyjskiego i ratuj ginące gatunki, dopóki żyją w naturze.
Nosorożce, wszystkie współcześnie żyjące pięć gatunków, należą do najbardziej zagrożonych wymarciem gatunków dużych ssaków. Nosorożec indyjski na początku ubiegłego wieku stanął na krawędzi zagłady. Jego światowa liczebność spadła wtedy do zaledwie 200 osobników, wskutek polowań i utraty siedlisk. Wysiłki na rzecz ochrony tego gatunku, trwające już 100 lat, zaczęły przynosić rezultaty. Obecnie liczba nosorożców indyjskich jest oceniana na około 3300, z czego większość (około 2500) żyje w Parku Narodowym Kaziranga w prowincji Assam w Indiach. Jest to wielki sukces, ale są też poważne problemy wymagające pilnego rozwiązania.
Park Narodowy Kaziranga stał się już za ciasny dla nosorożców - mówi Przemysław Nawrocki z WWF. - Konieczne stało się przesiedlanie części nosorożców w miejsca, gdzie wyginęły, a gdzie nadal zachowało się dogodne dla nich siedlisko, jakim są podmokłe, zwłaszcza trawiaste doliny rzek. Znajdą tam nie tylko nowy, bardziej przestronny dom. Łatwiej im będzie również uniknąć śmierci z rąk kłusowników niż w przegęszczonym Parku Kaziranga.
Pomimo ochrony nosorożce są nadal zabijane ze względu na bardzo wysoką cenę, jaką na czarnym rynku osiąga róg nosorożców – symbol statusu w niektórych krajach i „cudowny lek na wszystko” w tradycyjnej medycynie azjatyckiej, w rzeczywistości jednak nie leczący niczego. Podzielenie populacji zagrożonego gatunku na kilka zmniejsza także ryzyko jego wymarcia wskutek choroby czy jakiegoś wydarzenia o charakterze kataklizmu, jakim może być wielka powódź.
Dwa nosorożce, matka i już mocno wyrośnięta córka, są pierwszymi nosorożcami przeniesionymi do Ostoi Dzikich Zwierząt Bura Chapori w ramach programu tworzenia sześciu nowych populacji nosorożca indyjskiego, realizowanego przez WWF Indie oraz International Rhino Foundation. Przeniesione w nowe miejsce nosorożce będą przez około rok przebywały w specjalnej zagrodzie adaptacyjnej, gdzie będą uważnie obserwowane. Na swobodę zostaną wypuszczone gdy dobrze zaadoptują się do nowego otoczenia. Nadajnik GPS, w jaki została zaopatrzona samica nosorożca, pozwoli uzyskać informacje o jej przemieszczeniach na terenie Ostoi.
Na obszarze Bura Chapori nosorożce wyginęły w latach 80. Sanktuarium może pomieścić obecnie około 50 nosorożców. Przenosiny nosorożców sfinansowała Fundacja WWF Polska. Nowym mieszkańcom Bura Chapori zostaną nadane imiona – indyjskie i polskie, aby upamiętnić pomoc udzieloną przez Polskę.
Do niedawna inne kraje pomagały nam – dodaje Nawrocki. - Teraz naszym obowiązkiem jest nie tylko chronić naszą ojczystą przyrodę, ale także wspierać ochronę przyrody w innych miejscach na świecie, gdzie wyzwania są jeszcze większe niż u nas, a nasza, nawet skromna pomoc finansowa jest szczególnie potrzebna. Każdy może wspierać te projekty wchodząc na stronę pomagam.wwf.pl/nosorozec.
W naturze przetrwały zaledwie dwa gatunki nosorożca w Afryce – biały i czarny, które podlegają silnej presji ze strony myśliwych – oraz trzy w Azji – indyjski, sumatrzański (najprawdopodobniej wyginął już całkowicie w Azji kontynentalnej) i jawajski.
dostarczył infoWire.pl
