Ocynk. Odporność antykorozyjną stalowe ogrodzenia zawdzięczają cynkowaniu. Istnieją trzy metody cynkowania: galwaniczna, ogniowa i metoda Sendzimira. Cynkowanie galwaniczne pozwala nałożyć cienką i estetyczną warstwę ochronną. Nie przywiera ona jednak dostatecznie mocno do stali i potrafi niekiedy odchodzić od niej płatami. W polskich warunkach atmosferycznych, zdecydowanie skuteczniejszą metodą zabezpieczania stalowych ogrodzeń jest cynkowanie ogniowe. Polega ono na zanurzaniu paneli w rozgrzanym do temperatury 450 stopni Celsjusza ciekłym cynku. Rozgrzany cynk wnika w strukturę materiału i tworzy po ostudzeniu dokładnie rozprowadzoną po całej powierzchni i mocno związaną z podłożem warstwę antykorozyjną. Tego również nie zawsze dowiemy się przy pierwszym kontakcie z produktem. Z zasady jednak stal ocynkowana ogniowo mieć będzie wygląd matowy, a ocynkowana galwanicznie – bardziej błyszczący. Metoda Sendzimira przypomina metodę ogniową (zanurzeniową). Z tą różnicą, że roztopiony cynk zawiera domieszkę aluminium, a stal cynkowana jest jeszcze przed produkcją. Dobrze zabezpiecza stal przed korozją. W branży ogrodzeniowej bywa stosowana do cynkowania słupków.
Na zakończenie warto dodać, że znaczenie dla jakości wyrobów może mieć nie tylko park maszynowy i technologia, ale i logistyka produkcji. Im mniejsza liczba podwykonawców, tym większe szanse na pełną kontrolę jakości. W przypadku umiarkowanie złożonych i skomplikowanych produktów finalnych (takich jak panele ogrodzeniowe) jest to technologicznie możliwe. Cięcie, wycinanie, spawanie, zgrzewanie, szlifowanie, wiercenie i cynkowanie paneli ogrodzeniowych – a także kontrola jakości na każdym etapie, mogą i w sumie powinny być jednym ciągiem technologicznym. Niektórzy producenci obecni w Polsce spełniają takie kryterium.
